Kamer van de directeur

In tegenstelling tot de andere kamers heeft deze meneer een gigantische ruimte voorzichzelf. Ondanks hij er maar zo'n zeven uurtjes per dag is te vinden. Ook zal hij komen voor zogenaamde "spoedgevallen". Hij woont maar een kwartier lopen van het huis, dus hij is zo ter plaatse.
Als je hier komt heb je iets ergs gedaan óf zijn er problemen met je familie of mag je wegens zeer goed gedrag het huis verlaten onder tijdelijke toezicht.

~

Lucy en Ashton zaten tegenover het booskijkende gezicht van meneer Jongbloed. De leiding had hem wel tien keer moeten uitleggen hoe zij hen hadden betrapt. Het was een schande en bovendien nog eens ontzettend genant. De leiding die hen betrapt had, de twee dames in de eeuwige mantelpakjes stonden elk aan zijn zijde. 'Jullie hebben een aantal regels verbroken en jullie weten dondersgoed welke, dus ik hoef daar geen verdere uitleg van te geven.' Hij keek ze met ijskoude blikken aan. 'Het lijkt mij vanzelfsprekend dat jullie ouders worden ingelicht,'kondigde hij aan.
Ashton slikte, zijn ouders zouden zo trots hem zijn. Dus niet. Hij keek even naar Lucy, maar wendde zijn blik toen meteen af.
'Jullie zullen een behoorlijke hoge straf hiervoor krijgen. Ten eerste zullen we jullie een tijdje gescheiden houden, 'begon hij. 'Ten tweede moeten jullie na het avondeten in jullie kamers verdwijnen,' - 'Verder mogen jullie dit weekend niet naar stad of iets anders. En als je denkt dat dit alles is, dan heb je het mooi mis!'

Hun ouders werden ingelicht? Pha, alsof ze daar iets om gaf. Haar ouders deden toch al alsof ze lucht was het grootste gedeelte van de tijd dus met dat dreigement kon ze niet zitten. Met de andere daarentegen..
"Ook zal er de komende tijd extra bewaking op jullie staan, zodat we er zeker van zijn dat jullie niet weer zo'n fout begaan."
"Een schande is het!" priemde een van de vrouwtje in mantelpak weer.
Right, alsof ze dat niet genoeg gehoord had de laatste tijd. "Het lijkt me verstandig als jullie nu weer naar jullie kamers gaan, begeleid door deze twee dames hier. Vanaf nu blijven jullie gescheiden."
Oh great. Haar perfecte begin was al gelijk weer omgeslagen en ze verlangde nu continu naar die stomme, stomme Ashton. Waarom zag hij er dan ook zo leuk uit?!

Asthon slikte, dat mooie meisje zou hij de komende dagen niet weer aanraken. Hij stond op, doordat de vrouw hem met een boze blik aankeek. Hij keek nog één keer naar Lucy en verliet toen het kamertje.